W tym dniu święcona jest kreda, kadzidło i woda. Poświęconą kredą wypisuje się na drzwiach mieszkania K+M+B oraz aktualny rok. Litery te, interpretuje się jako inicjały trzech króli. Napis "C+M+B" (imię Kacper po łacinie pisane przez C) wyraża też błogosławieństwo: Niech Chrystus błogosławi mieszkanie! (Christus Mansionem Benedicat).
W Polsce uroczystość Trzech Króli była zawsze jednym z najważniejszych świąt kościelnych, a także dniem wolnym od pracy. Jednak w 1960 roku komunistyczne władze zlikwidowały to święto. Dlaczego? Możemy się domyślać, że władzy, która ateizowała społeczeństwo nie podobał się symbol trzech Mędrców uosabiających świat nauki, którzy klękają przed Chrystusem, uznając Prawdę o jedynym Bogu. Po licznych inicjatywach obywatelskich, święto zostało przywrócone w polskim kalendarzu i od 2011 roku ponownie jest dniem wolnym od pracy.
O pokłonie trzech Mędrców ze Wschodu pisze tylko Ewangelista Mateusz. Wspomina, że Mędrcy przybyli do Jerozolimy z pytaniem, gdzie mogą spotkać nowonarodzonego Króla żydowskiego, ponieważ spostrzegli na niebie gwiazdę zwiastującą narodzenie Mesjasza (Mt. 2, 1-2). W VI stuleciu powstała tradycja, która nadała mędrcom konkretne imiona: Kacper, Melchior i Baltazar. Mędrcy przynieśli Chrystusowi w darze złoto, kadzidło i mirrę. Każdy z tych prezentów symbolizował jeden z aspektów misji Chrystusa. Złoto to dar dla Króla, kadzidło dla Kapłana, mirra dla Proroka.
Złoto oznacza splendor, bogactwo i dostojeństwo godności monarszej. Ten cenny kruszec od najdawniejszych czasów był atrybutem władzy królewskiej. Kadzidła używano w rytuałach religijnych. Służyło ono do okadzania świątyni, zwłaszcza zaś ołtarza. Najczęściej wykorzystywano w tym celu aromatyczne grudki żywicy pochodzące z rosnącego na Bliskim Wschodzie drzewa zwanego kadzidłowcem. Dar ten w Starym Testamencie był symbolem hołdu i uwielbienia Boga. Mirra natomiast to balsam, uzyskiwany z żywicy innych drzew – balsamowców. Był on składnikiem wielu wonnych olejków, w tym również tych służących do balsamowania zwłok. Symbolizował umartwienie, czystość, wstrzemięźliwość, zabezpieczenie przed rozkładem.
Dziś Mędrcy ze Wschodu czczeni są w Kościele jako patroni podróżujących, pielgrzymów, handlowców, właścicieli gospód oraz kuśnierzy. Uosabiają pielgrzymów, poszukiwaczy prawdy, którzy gotowi są wyruszyć w nieznane, by poznać Boga. Reprezentują bogactwo i władzę, a jednak padają w pokorze na twarz przed Niemowlęciem. Prezentują właściwą hierarchię wartości, w której to, co duchowe i wieczne przewyższa to, co ziemskie i przemijające.
